محمدحسن زدا معاون سازمان تأمین اجتماعی در برنامه 18:30 شبکه خبر گفت در حالت کلی و از دید سازمان تأمین اجتماعی رانندگان دو گروه هستند:
گروه اول: رانندگانی که در شرکتها کار میکنند و تابع قانون کار هستند و مزایا و حقوق آنها مشخص است و درنتیجه شامل قانون سخت و زیانآور هم هستند و در کل مشکل زیادی ندارند.
گروه دوم: رانندگانی هستند که برای خودشان کار میکنند و بهاصطلاح خودمالک هستند، این گروه شامل قانون سخت و زیانآور نیستند و حتی از پوشش و حمایت قانون کار هم خارج هستند و از مزیت بیمه بیکاری و دستمزد ایام بیماری نیز بیبهرهاند.( برای مطالعه مقاله در مورد مراحل لازم به عنوان راننده حرفه ای کلیک کنید)
بهطورکلی رانندگان باید در نظر داشته باشند که در قانون سخت و زیانآور بودن هم منفعت زیادی وجود ندارد و راننده را مجبور میکند که بعد از 20 سال کار بازنشسته شود و در خانه با حقوق 1.200.000 تومان زندگی بگذراند که زیاد به نفع رانندگان نیست و باید اصلاحاتی در این قانون انجام داد.
در چند سال اخیر بیشتر تلاشهای مسئولین روی این موضوع متمرکز بود که خود مالکها هم شامل قانون کار باشند اما این عمل از پایه دچار اشکال بود زیرا باید از همان ابتدا قانون جدیدی را تفسیر و تصویب میکردند که با این شغل متناسب باشد و اگر از همان زمان شروع میشد الآن به نتیجه میرسیدیم.
وی همچنین ادامه داد که: در اوایل ماه رمضان کارگروهی برای حل مشکل حق بیمه رانندگان تشکیل شد و قرار است این کار و جلسات را با خود انجمنهای صنفی پیش ببریم که همزمان حق بیمه رانندگان و حقوق بازنشستگی را افزایش دهیم.
معاون سازمان تأمین اجتماعی همچنین بیان داشت: ما مشکل یا مخالفتی با افزایش حقوق بازنشستگی نداریم اما باید توجه داشت که به همین نسبت مبلغ پرداختی حق بیمه رانندگان نیز افزایش پیدا میکند که همین دلیلی برای اعتراض و مخالفت برخی رانندگان است. رانندگان جوانتر مخالف افزایش پرداختی حق بیمه هستند اما رانندگانی که در شرف بازنشستگی هستند از افزایش حق بازنشستگی خود راضی هستند. درنتیجه این دو گروه باید در میان خود به توافق برسند تا بتوان تصمیم نهایی را گرفت.
در سال 89 در رابطه با افزایش حق بیمه توافقنامهای بین سازمان تأمین اجتماعی و سازمان هدفمندی یارانهها به امضا رسید که طبق آن سازمان متعهد است رانندهها را تحت پوشش خود قرار دهد به ترتیبی که 13.5% حق بیمه را راننده و 13.5% را سازمان تأمین کند.
در حال حاضر 950 هزار نفر از رانندگان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی هستند
درحالیکه سهم کارفرمایی برای سازمان نمیآید و سازمان بیش از 3 هزار میلیارد تومان از هدفمندی یارانهها طلبکار است و از طرفی هم اگر اعتراض کنیم با قوانینی مواجه هستیم که اگر بدون تأمین هزینه کار را انجام دهیم مقصر شناخته میشویم اما با همه این موارد، حقوق بازنشستگان را افزایش دادیم.
امانی در ادامه به تفسیر برنامههای سازمان راهداری و حملونقل پرداخت و گفت که فعلاً شغل رانندگی جزو مشاغل سخت نیست اما درخواست خود رانندگان این است که جزو مشاغل سخت قرار بگیرد. اما با توجه به مشکلاتی که در حال حاضر برای این قانون وجود دارد قطعاً معایب تصویب این طرح برای رانندگان بیشتر از مزایای آن است.
اول اینکه: ساعت کار رانندگان را از 9 ساعت به 6 ساعت کاهش میدهد
دوم اینکه: باید ضریب بالاتری برای بازنشستگی پرداخت کنند و بازنشستگی آنها زودتر از موعد 30 سالگی صورت میگیرد.
در حال حاضر بیشتر رانندگان با کلیات این موضوع موافق نیستند، درنتیجه تصویب این طرح به نفع کامیون داران نیست اما امیدواریم با پیگیریها و ایجاد تغییرات اساسی در قانون سخت و زیانآور بودن شغل رانندگی بتوانیم با پیگیریهای سازمان راهداری و کمیسیون اجتماعی مجلس و دولت قانون خاصی را تصویب کنیم که در آن جزییات تغییر کند و به صورتی باشد که منافع آن بیشتر از معایب آن باشد.( برای مطالعه مقاله در مورد نوسازی ناوگان های حمل و نقل کلیک کنید )
اصلیترین خواسته رانندگان
در 6 سال گذشته اصلیترین خواسته رانندگان تصویب و اجرای این قانون بوده اما عقیده وزارتخانه بر این است که این قانون باید بهصورت اساسی تغییر کند، در حال حاضر اختلافنظر در بین رانندگان هم همین موضوع است که این قانون تصویب بشود ولی نه با بندهای فعلی و تغییرات ایجادشده به نفع رانندگان باشد و نه به ضرر آنها.
اصلیترین مشکلی که وجود دارد عدم تعادل در عرضه و تقاضا است، بهطوریکه معیشت راننده به خطر افتاده است اما وزارت راه در این مورد بیتقصیر است زیرا واردات ناوگان تحت کنترل وزارت راهداری نیست. وی توضیح داد که: واردات ناوگان بدون کسب مجوز از وزارت راه انجام میشود یعنی خودروساز و واردکننده این عمل را انجام میدهند و بعد از نیروی انتظامی گواهینامه میگیرند و درنهایت وزارتخانه موظف به صدور کارت هوشمند است و هیچ فیلتری از سوی وزارت راه بر این واردات اعمال نمیشود. اما باید قانونی وضع شود تا واردات و کنترل آن زیر نظر وزارت راه باشد تا بتوان تصمیم گرفت چه نوع کامیون با چه تناژی موردنیاز است.
امانی در ادامه توضیح داد که نوسازی ناوگان از طرف وزارت راهداری در حال بررسی و اجرا است و هدف برای 20 هزار ناوگان است که پیشنهادشده بستههای تشویقی به ازای هر دو یا سه دستگاه برای رانندگان در نظر گرفته شود تا در سن بازنشستگی با اشتیاق از کار فاصله بگیرند. البته باید شرایط قانونی را ایجاد کرد تا ناوگان فرسوده خارج شود و نوسازی به بهترین شکل انجام شود. طرح کلید به کلید برای ناوگان بیرون و درونشهری است که امیدواریم نهایتاً عرضه و تقاضا به تعادل برسد.
در همین زمینه جلسهای تشکیلشده است که به کلیات آن اشاره میکنیم.با توجه به جلسات برگزارشده تصمیم بر آن شد تا نصب سپهتن بر روی کامیونهای تجاری به آینده موکول شود.
درنتیجه جلسات کارگروه پیگیری مطالبات رانندگان مقرر شد تا زمانی که ساختار اصلی و پایهای نصب دستگاه سپهتن روی کامیونهای تجاری فراهم نشود و مبلغ تکلیفی وزارت نفت پرداخت نشود، نصب این دستگاه امکانپذیر نیست.
در 21 خرداد این جلسه برگزار شد که در آن راجع به افزایش حق بیمه رانندگان و حقوق بازنشستگی حدود 1.3 و 1.5 درصد صحبت شد و موافقت لازم صورت گرفت.
در این جلسه بازنشستگی رانندگان با 25 سال سن و 55 سال سابقه کار بررسی و مشکلات ازکارافتادگی رانندگان آسیبدیده، افزایش پلکانی حق بیمه به سلیقه راننده و افزایش حقوق بهاندازه کارمندان ارشد و کارکنان دولت، تهیه و توزیع لاستیک؛ قطعات و روغنموتور توسط وزارت صنعت معدن و تجارت از مواردی بود که موردبررسی قرار گرفت.
در ادامه خبرهای منتشرشده در فضای مجازی این قول دادهشده که مدیران ارشد گمرک برای برطرف کردن مشکلات به وجود آمده برای رانندگان و کامیون داران اقدامات لازم را در رأس کار قرار میدهند. همچنین خواسته کانون کامیون داران بنا بر ورود یک کامیون جدید در مقابل خروج کامیون قدیمی بهشرط اقساط موردبررسی قرار گرفت.( برای مطالعه مزایای حذف بارنامه کاغذی کلیک کنید)
در پایان این جلسه به موضوع مشکل کامیون دارانی که بر اساس قیمت مقرر در زمان ثبتنام وجه کامیون خود را به شرکت خودروساز پرداخت کردهاند و این موضوع کاملاً ازنظر قانونی توجیه شده است پرداخت و تصمیم بر این شد که شرکت خودروساز دیگر مجاز به طلب وجه اضافی از خریداران نیست.
با در نظر گرفتن این واقعیت، باید گفت بیشترین تغییری که در چند سال گذشته در زمینه مدیریت ناوگان رخ داده است، در حوزه تلماتیکس دیده میشود. امروزه مدیران ناوگان قادرند هنگامی که کامیون در جاده است، در هر لحظه داخل کابین راننده و حتی عملکرد موتور را ببینند.
با این تفاسیر، مدیران شرکتهای حمل و نقل نه تنها باید سیستمهای جدید را بپذیرند، بلکه همه پرسنل شرکت، از جمله رانندگان نیز باید این سیستمها را قبول کنند. امروزه سیستمهای تلماتیکس، دریایی از اطلاعات تولید میکنند که مدیران ناوگان باید به خوبی از آنها استفاده کنند تا در انقلاب بزرگ تلماتیکسی بتوانند به کارشان ادامه بدهند.
با این حال، تغییراتی که در سیستمهای تلماتیکس به وجود آمده است تنها یکی از مواردی است که مدیران ناوگان باید آن را بپذیرند، موارد دیگری نیز وجود دارند که از بین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تغییر الگوهای مالکیت. در بسیاری از قسمتهای دنیا، شرکتهای حمل و نقل به جای مالکیت کامل کامیونها، به روشهایی مانند لیزینگ یا اجاره رو آوردهاند. این کار هزینه کمتری دارد و هزینههای تعمیر و نگهداری کامیونها در مقایسه با مدل مالکیت کامل، بسیار پایینتر است.
بالا رفتن قیمت سوخت. قیمت سوخت پیوسته در حال بالا رفتن است و هزینههای جاری ناوگان نیز به تبع آن افزایش پیدا میکند، بنابراین کاستن از مصرف سوخت به یک استراتژی جهانی تبدیل شده است و از طریق رفتار بهتر رانندگان( مقاله بهبود رفتارهای رانندگی و آرامش جامعه رامطالعه فرمایید) ، مدیریت بهتر عملیات تعمیر و نگهداری و خریداری کردن کامیونهای کم مصرف، قابل دستیابی است.
تغییر تکنولوژی کامیونها. مدلهای جدیدتر همیشه کم مصرفتر هستند. هنگامی که مدیران ناوگان تصمیم به خرید یا اجاره کامیونهای جدید میگیرند، حتماً باید کم مصرف بودن و در کنار آن ایمنی و دوام آنها را در نظر داشته باشند. البته انتظار میرود کامیونهای برقی و به دنبال آن کامیونهای خودران نیز وارد بازار شوند و تغییراتی بسیار جدی در صنعت حمل و نقل به وجود بیاورند.
تغییر مهارتهای پرسنل. مدیران ناوگان باید به رانندگان جوان آموزشهای لازم را بدهند و پیوسته مهارتهای آنها را بالا ببرند. این کار ایمنی ناوگان را بالا میبرد و رانندگان جوان نیز تمایل بیشتری برای کار کردن در این صنعت پیدا میکنند.(برای خواندن مقاله مراحل لازم برای اشتغال به عنوان راننده حرفه ای در حمل و نقل بار کلیک کنید)
کمپانی اسکانیا برای رسیدن به اهداف توافقنامه پاریس و همچنین به منظور دستیابی به یک سیستم حمل و نقل پایدار، تصمیم گرفته است پیوسته در جهت کاهش گازهای گلخانهای تلاش کند و آنها را در محصولاتش کاهش دهد.
روتگر دی وریس، مسئول تولید و لجستیک کمپانی اسکانیا میگوید: «ما دیدی دراز مدت به عملیات کاهش گازهای کربنی داریم. برای رسیدن به هدف، خودمان را متعهد کردهایم تا سال 2015 مقدار گازهای آلاینده را 50% کاهش بدهیم. ما هر روز با مشتریانمان درباره سوختهای جایگزین مناسب صحبت میکنیم و عملیات لجستیک به گونهای صورت میگیرد که ایدههای جدید را محک بزنیم و تواناییهای خودمان را افزایش بدهیم. ما به عنوان یک پیشتاز صنعت حمل و نقل باید ردپای آلاینده خودمان را در محیطزیست را کاهش بدهیم.»
کمپانی اسکانیا از طریق کاهش مصرف سوخت و روی آوردن به منابع انرژی تجدیدپذیر به این اهداف خواهد رسید و تصمیم گرفته است تا قبل از سال 2020 محصولاتی برقی تولید کند که برق آنها از منابع غیر فسیلی تأمین میشود.