او گفت: اگر یک درصد تصور میکردم این تحصن به نفع راننده است از آن حمایت میکردیم اما با توجه به اینکه دولت در همه زمینهها شرایط بسیار سختی را دارد این تحصن هم به خود کامیونداران و هم به دولت خسارت میزند. ضمن اینکه اکنون شرایط طوری است که بخشی از کامیونداران مجبور به خروج اجباری از حملونقل هستند و اصلاً نیازی به تحصن نیست. کامیونداران همین حالا نمیتوانند کار کنند چراکه، نه قطعه دارند نه لاستیک و حتی پول اینکه کامیون خود را از تعمیرگاه بیرون بیاورند را هم ندارند.
او در نامهای به مراجع قانونی آورده است که اگر اول خردادماه امسال کامیونها به دلیل تحصن زمینگیر شدند تا مدتی دیگر راننده ها مجبور می شوند به خاطر کمبود لاستیک و قطعات در بازار از صنعت حمل و نقل کنار بروند.
دبیر کانون کامیون داران اضافه کرد: اگر شرایط اصلاح نشود امکان ادامه کار وجود ندارد و ادامه داد: اوایل امسال کامیون داران فهرستی از مطالبات داشتند که شاید لاستیک و قطعات جزو بندهای آخر آن بود اما شرایط اکنون آنقدر سخت است که مطالبات کامیون داران به خرید یک جفت کامیون خلاصهشده است.
او ادامه داد: با توجه به افزایش نرخ ارز هم اکنون اولویت ما تأمین قطعات است و خواستههای کامیونداران به سطح کاهشیافته است ضمن اینکه خروجی اعتصاب اول خرداد ماه به نفع جریان حملونقل تمام نشد.
داریوش امانی معاون حمل و نقل جاده ای و سازمان راهداری با اشاره به اعتراض روزهای گذشته برخی از کامیون داران، گفت: دلیل اصلی این اعتراض ها مربوط به کمبود، گرانی لاستیک و همچنین قطعات لوازم یدکی و روغن بوده است.
او ادامه داد: با وجود پیگیری های بسیار زیاد از سوی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، وزارت صمت هیچ گونه همکاری درتوزیع وعرضه لاستیک نداشته است.
امانی با تاکید اینکه وظیفه سازمان راهداری حل مشکل کامیون داران است، افزود: تنها زمانی مشکل کامیون داران برطرف می شود که لوازم یدکی و لاستیک از سوی وزارت صمت تامین شود.
او هشدار داد که این صنف با ادامه این شرایط روزهای پایانی خودش را طی میکند و گفت: منظورم از این شرایط افزایش چند برابری قیمتها در مقابل کاهش هزینهها است.شغل باربری دیگر سود ندارد و درعینحال امکان خرید همان قطعات و لوازم یدکی چینی موجود در بازار هماکنون با قیمت چند برابری نیز وجود ندارد.(در مورد شرایط ناوگان حمل و نقل جاده ای بیشتر بدانید)
این هشدار جدی است که اکنون شاهد خداحافظی اجباری بسیاری از رانندگان هستیم خیلی از رانندهها و مالکان به اجبار باید از این شغل خداحافظی کنند و سرمایه خودشان را از این کار بیدرآمد خارج کنند.
به گفته ی این فعال حمل و نقل نبود امنیت مالی و ضرور و زیان پی در پی که از زمان گرانی نرخ ارز بیش از گذشته خود را نشان داده است کرده است اکنون زمینه کناره گیری مالکان ناوگان حمل ونقل جاده ای را از این شغل فراهم کرده است.
او در آخر هشدار داد که ممکن است در پی خروج اجباری کامیونداران کار حمل و نقل کشور با مشکلات عدیده ای مواجه شود و کار حمل و نقل به کنار زده شود.
مالک نخعی این مطلب را پس از آن بیان کرد که تعدادی از رانندگان در شبکههای اجتماعی از عدم وجود عدالت در نحوه توزیع بار در پایانههای کشور انتقاد کردند.
در این زمینه پیشنهاد میشود سامانه پایانه بار مجازی به صورت ملی و یک پایگاه اطلاعاتی کامل از ثبت درخواست شرکتهای حملونقل برای کالای در انتظار حمل و ثبت درخواست کامیون و کشندههای در انتظار بار برای کل کشور ایجاد شود.
این راننده خودمالک تاکید کرد: بدین ترتیب میتوان با ثبت مکان کامیونها بر اساس سختافزار سپهتن، نرمافزارهای پایشی و آنالیز دیتای بالا و بازارگاههای الکترونیکی که در حال شکلگیری هستند، در مجموع خدماتی ارائه کرد که عدالت بر جامعه حملونقل حاکم گردد. همچنین پیشنهاد میشود در این سامانه ملی بعد از صدور بارنامه برای کامیون مذکور نوبتی برای استان مقصد یا کلونی بار مقصد در نظر گرفته شود و به راننده اعلام گردد تا در زمان مشخص (بسته به طول مسیر و مدت زمان لازم برای رانندگی ) در مقصد حاضر باشد.
یکی از مطالبات همیشگی رانندگان اجرای عدالت در توزیع بار و حذف بومیگرایی در پایانههای بار است که عدم توجه به این مهم موجب شده اغلب آنان از توزیع ناعادلانه بار در برخی پایانههایی که توزیع بار آنها، نقش مهمی در وضعیت اقتصادی حاکم بر حملونقل جادهای بار دارند، گلهمند باشند.
رانندگان معتقدند همه کامیونها از جمله کامیونهای ملکی و بومی باید برطبق نوبت پایانه، بارگیری کنند این د رحالی است که به گفته آنان، به کرات مشاهده میشود رانندگان و کامیونداران بومی یا ملکی مربوط به شرکتهای حملونقل در اولویت توزیع بار قرار میگیرند.
عادل دریس مدیرکل سازمان بنادر و دریانوردی استان خوزستان با اشاره به تخلیه و بارگیری انواع کالاهای خطرناک از جمله حجم قابل توجهی از فرآورده های نفتی و ترانزیت آن از این مجتمع بزرگ بندری به کشورهای حوزه خلیج فارس گفت: با هدف ایجاد بستری ایمن و برای به حداقل رساندن خطرات احتمالی حین تخلیه و بارگیری این نوع کالاها، به طور ادواری مانورهای تمرینی اجرا می شود.
او افزود: طی مانور صورت گرفته، نیروهای عملیاتی مرکز ایمنی و آتش نشانی به منظور ممارست نحوه مقابله با نشت مواد نفتی و درس آموزی از تجارب و اتفاقات احتمالی برای تانکرهای حامل مواد نفتی، مانور مقابله با حوادث کالای خطرناک طی دو بخش به مرحله اجرا گذاشته شد. در این مانور نیروهای عملیاتی مرکز ایمنی و آتش نشانی مجتمع بندری امام خمینی(ره) بر اساس سناریوی طراحی شده، در ابتدا با پاشیدن فوم ضد حریق، به محصور نمودن دامنه نشت مواد نفتی از تانکر حامل مواد نفتی پرداخته و ضمن مسدود کردن مسیر انتشار از گسترش آن جلوگیری کردند.
طی بخش دوم نیز حسب سناریوی مذکور دامنه حریق ناشی از مواد نفتی جمع آوری شده را مهار کرده و ضمن محصور کردن اطراف آن، از گسترش دامنه آن و سرایت به دیگر نقاط تبدیل آن به حادثه بزرگ و رسیدن خسارت گسترده به دیگر محمولات و تجهیزات پیشگیری کردند.
مدیر منطقه ویژه اقتصادی بندرامام خمینی(ره) در آخر گفت: در سایه هم افزایی و هماهنگی نیروهای عملیاتی و تیم های همکار مانور یاد شده با انطباق کامل با استانداردهای عملیاتی به طور موفقیت آمیز برگزار شد.(در مورد بنادر و دریانوردی در ایران بیشتر بدانید)
اوفو و موبایک دو استارتآپ چینی هستند که به عنوان بزرگترین شرکتهای به اشتراکگذاری دوچرخه شناخته میشوند. استفادهکنندگان از هر دوی این سرویسها، میتوانند به سادگی و تنها با استفاده از تلفن همراه خود و کیف پول الکترونیکی، از مبدا تا مقصد خود، از این دوچرخهها استفاده کنند و دقیقاً در مقصد خود و در گوشهای از خیابان دوچرخهها را قرار دهند. بر پایه این سیستم دیگر نیازی به قرار دادن دوچرخهها بر روی سکوهای خاص دوچرخه پس از پایان سفر وجود نخواهد داشت.
مقامات موبایک ادعا میکنند این شرکت با روزانه 30 میلیون سفر در 180 شهر جهان بزرگترین شرکت در زمینه ارائه دوچرخه است. مقامات اوفو هم میگویند این شرکت در برنامه خود دارد تا 20 میلیون دوچرخه در 20 کشور جهان تا پایان امسال برای کاربران خود آماده کند. هر دوی این شرکتها به تازگی در ایالات متحده و اروپا شروع به کار کردهاند. اوفو و موبایک در حال گسترش بازار خود با روشهای تهاجمی هستند، شایعات میگوید این دو شرکت در حال برنامهریزی برای یکپارچهسازی خدمات خود هستند تا بتوانند بزرگترین پلتفورم اشتراک دوچرخه به ارزش 4 میلیارد دلار را پایهگذاری کنند.
چریِت (Chariot):
چریت یک استارتآپ امریکائی است که علی وهابزاده بنیانگذار و عضو ایرانی را در هیئت مدیره خود میبیند. چریت همکار شرکت خودروسازی فورد است. چریت خدمات حمل و نقل ارائه میکند، اما نکته تمایزش حمل و نقل مسافر به تعداد زیاد و با وسیله نقلیهای مانند ون است. چریت میخواهد به پر سودترین شرکت حمل و نقل جمعی تبدیل شود که سرعت فوقالعادهای دارد، قابل اطمینان است، و قیمتهای مناسبی دارد، و در عین حال تمام این خدمات را با ونهای جدید و فوقالعاده فورد که تا 15 نفر هم ظرفیت دارند ارائه میکند. چریت در سال 2016 توسط فورد خریداری شد و در حال حاضر در حال گسترش دادن خدمات خود به شهرهای بزرگ جهان است.
گرب یک شرکت سنگاپوری است. این شرکت در ابتدا کار خود را با سرویسهای درخواست خودرو در جنوب شرق آسیا آغاز کرد، اما پس از آن خدمات خود را به خدمات اجاره خصوصی خودرو، اشتراک خودرو، تحویل کالا و پرداختهای موبایلی گسترش داد. مقامات این شرکت میگویند، گرب میخواهد با همکاری همزمان با دولتهای کشورها، رانندگان، مسافران و به طور کلی جوامع مختلف، میخواهد پتانسیل واقعی که این منطقه 620 میلیونی از جهان دارد را به خوبی آشکار کند و مشکلاتی که بر سر راه پیشرفت این صنایع وجود دارد را مرتفع سازد. این اهداف به اندازه کافی آرمانی هستند. گرب در حال حاضر، بیش از 700 هزار راننده در 40 شهر سنگاپور، تایلند، مالزی، ویتنام، اندونزی، میانمار و... دارد.
گت هم استارتآپ درخواست خودرو است، با این تفاوت که خودروها همه تاکسیاند. این سرویس در حال حاضر در 100 شهر، در چهار کشور، بریتانیا، ایالات متحده، روسیه و رژیم اشغالگر قدس فعالیت دارد. مقامات شرکت گت میگویند، تنها در لندن نزدیک به نیمی از تاکسیهای سیاه این شهر از اپلیکیشن گت استفاده میکنند و در نیویورک هم این سرویس در حال تبدیل شدن به دومین شرکت بزرگ ارائه این خدمات است. (البته در نیویورک این شرکت تحت عنوان شرکت تابعه خود جونو (Juno) فعالیت میکند.) اخیراً شرکت گت با شرکت بینالمللی کری (Carey) قرارداد همکاری به امضاء رساند، پیشبینی میشود این قرارداد به توسعه و رشد گت در 1000 شهر جدید در سرتاسر دنیا و همینطور 100 شهر در ایالات متحده و اروپا بینجامد.
این استارتآپ امریکائی با شرکتهایی که در این مجموعه مقالات (تا اینجا دو بخش) مورد بررسی قرار گرفت متفاوت است. همانطور که تا اندازهای هم از اسمش مشخص است، این شرکت سرویس ارائه اسکوتر است؛ اسکوترهایی که با اپلیکیشن موبایل کار میکنند و ظاهری شبیه وسپا دارند؛ اسکوترهایی برقی که با رنگ قرمز نمادین خود کاملاً از نظر بصری مشخص و متمایز هستند. اسکوت میگوید این سرویس به سرعت در حال رشد در سانفرانسیسکوست و به دنبال شرکای تجاری برای گسترش دامنه فعالیت خود به بزرگترین شهرهای جهان است. اسکوت ادعا میکند ترکیبی از سرعت، مقرون به صرفگی، راحتی، امنیت و ثبات را به میلیاردها سفر روزانه در شهرهای جهان هدیه کرده است. مقامات اسکوت میگویند 50 هزار نفر از این خدمات بهره برده و مجموعاً 1 میلیون مایل با این اسکوترها طی شده است. اسکوت در حال همکاری با استارتآپ خودروسازی چینی به نام CHJ است تا خودروهای برقی با قابلیت جا به جائی باتری را به سانفرانسیسکو بیاورد.