تصمیم اخیر مبنی بر جایگزینی این کامیونها با کامیونهای اروپایی تحت عنوان طرح نوسازی ناوگان فرسوده، ضربه سنگین و جبران ناپذیری به صنعت حملونقل وارد خواهد کرد که تاوان آن را رانندگان و مردم پرداخت میکنند نه واردکنندگان این کامیونها.
تجربه صنعت حملونقل نشان داده پس از ورود کامیونهای چینی از سال ۱۳۸۴ به چرخه ناوگان کشور، به علت کیفیت و ایمنی بسیار پایین این خودروها، تصادفات بسیار سنگین به وقوع پیوسته و خسارات جانی و مالی بسیار زیادی به رانندگان و سایر افراد جامعه تحمیل شده است.
یوسف منتظری فعال بخش حملونقل جادهای کالا در مورد تاثیر مونتاژ ناوگان چینی در ایران بهجای ناوگان اروپایی بر فعالیت شرکتهای خودروساز داخلی، گفت: این کار سود سرشاری برای شرکتهای خودروساز داخلی به همراه دارد و از دیگر تاثیرات این اقدام، دریافت ارز دولتی ۴۳۰۰ تومانی برای واردات کشندهها و فروش کشندهها با ارز آزاد 15 هزار تومانی است.(در مورد شرکت های حمل و نقل داخلی نیز بخوانید)
یوسف منتظری گفت: همچنین واردات قطعات به صورت منفصله(CKD) که فقط با پرداخت ۳۵ درصد گمرکی در اختیار خودروسازان قرار میگیرد و به کامیوندار با احتساب 100 درصد گمرکی فروخته میشود از دیگر امتیازاتی است که نصیب خودروسازان میشود. در کنار این مزایا برای خودروسازان، کیفیت بسیار پایین کشندههای چینی و غیر قابل اطمینان بودن آنها چه در بحث فنی و چه در بحث ایمنی، عدم کارایی لازم در مسافتهای طولانی و یافت نشدن قطعات و عدم ارایه خدمات این خودروها در سایر کشورها از جمله مشکلاتی است که با ورود این خودروها به کشور برای رانندگان و کامیونداران به وجود میآید.(برای اطلاعات بیشتر در مورد کشنده ها کلیک کنید)
1. مقرون به صرفه نبودن در طولانی مدت (خرابیهای متعدد و مصرف سوخت بالا)
2.هزینه نگهداری بالا برای مالک به علت خرابیهای متعدد و کارکرد نامتعادل و غیر قابل اطمینان در دمای منفی۲۰ درجه و بالای ۴۰ درجه نیز از دیگر مشکلاتی است که در صورت ورود این خودروها به ناوگان حملونقل جادهای کشور گریبانگیر رانندگان میشود.
در بسیاری از کشورها، ورود این کشندهها به علت ایمنی پایین و آلایندگی بالا نسبت به کشندههای اروپایی، ممنوع است و این خودروها فقط تا ایتالیا میتوانند تردد کنند.