طبق پیشنهادات ارائه شده: ابتدا طرح نوسازی ناوگان برای شرکتهای حملونقل بین المللی جادهای کالا اجرایی میشود، این طرح مختص نوسازی ناوگان حملونقل بین المللی است.
ناوگانهای مشمول طرح نوسازی ناوگان بین المللی هستند که شامل انواع کشندهها و بارگیرها میشوند اما تا 5 سال اول حق جابجایی بار در داخل کشور را ندارند.
طبق این نشست پیشنهاد شده است که عمر ناوگان وارداتی نباید بیش از 5 سال باشد و باید تمامی استانداردهای صنعتی و ایمنی در آن رعایت شده باشد. قدرت کشندگی انواع کشندهها و بارگیرها باید حداقل 20 تن بار باشد.( در مورد مشکلات شرکتهای حملونقل بینالمللی در خصوص قاچاق کالا بخوانید )
در خصوص برخورد گمرکات و پلیس راهور ناجا نیز پیشنهاد شده است که حداقل مدارک را از وارد کننده طلب کنند. واردات کشنده از نوع ولوو، اسکانیا،بنز، داف، مان و رنو شامل این طرح وارداتی میشوند.
لازم است که هر شرکت حملونقل حداقل 3 دستگاه کشنده و بارگیر را وارد کنند.( 15 واقیت جالب را در مورد کامیون و کامیونداری بخوانید )
در این جلسه مطرح شد که شرکت حملونقل بینالمللی واردکننده به مدت 5 سال حق فروش قطعی و یا با وکالتنامه و یا توسط سند عادی را نداشته (مگر به دیگر شرکت حملونقل بینالمللی فعال) و در صورت بروز تخلف، موضوع در کمیتهای با حضور نماینده وزارت راه و شهرسازی و انجمن مربوطه بررسی و رأی صادر میشود.
در این جلسه پیشنهاد شد که هزینه اولین نقلوانتقال کامیونها و بارگیرهای وارداتی پس از ورود در هنگام فروش و واگذاری از مالیات معاف هستند و شرایط و ضوابط دریافت مالیات از انتقال وسایط توسط شخص حقیقی برآورد شود. با وجودی که حملونقل بینالمللی صادرات خدمات محسوب میشود و ازآنجاکه درآمدهای حاصل از صادرات از پرداخت مالیات معاف هستند، پیشنهاد شد که شرکتهای حملونقل بینالمللی برای استفاده از وسایط مذکور در اجرای این طرح همانند دیگر فعالیتها از پرداخت مالیات کارکرد کامیون معاف شوند.( آنچه که در آزمون تاسیس شرکت حملونقل بینالمللی باید بدانید )
در عین حال پیشنهاد شد که بانکهایی که دولت و بانک مرکزی تعیین خواهد کرد موظف شوند تا وام 5 ساله با سود کم، با یک دوره تنفس دو ساله، در اختیار شرکتهای حملونقل واردکننده بارگیر و کشنده قراردهند و مابه التفاوت نرخ سود را وزارت نفت و یا هر نهاد دیگری که دولت مشخص خواهد کرد تأمین کنند و یا ارز مورد نیاز از صندوق توسعه ملی تأمین شود. در این طرح در صورتیکه شرکت حملونقل تا 3 ماه پس از صدور مجوز مبادرت به ورود کشنده و بارگیر نکنند مجوز مذکور باطل میشود.
در پایان این جلسه عنوان شد که با توجه به اهمیت موضوع، مقرر شد تا در فرصتی دو هفتهای، پیشنهادات بیشتر مورد بررسی قرار گیرد و نظرات صاحبنظران و دستاندرکاران گرفته شود.
منبع: تین نیوز
پس از پشت سر گذاشتن اعتصابات رانندگان کامیون در خرداد ماه، این اعتراضات پایان نیافت و همچنان در فصل پاییز و زمستان شاهد اعتراضات جدید رانندگان بر سر موضوع عدم اجرای مصوبه تن بر کیلومتر و همینطور گرانی لاستیک هستیم، در همین رابطه مصاحبهای با محمد اسلامی انجام شده است، در ادامه بخوانید:
ما باید در ابتدا بدانیم اصل مشکل چیست و چه اتفاقی برای حملونقل ما افتاده است. موارد گوناگونی است که موجب این نارضایتیها شده است و مشکلات کامیونداران، استان به استان با یکدیگر فرق دارد. نکته مهمی که وجود دارد این است که تصمیماتی که گرفته شده از جنس تعهد وزارت راهوشهرسازی یا وعده و وعیدها بوده است که همه این وعدهها محقق خواهد شد و تردیدی در تحقق وعدهها نیست.
برای مثال یکی از این وعدهها حل مشکل بیمه رانندگان است؛ اقدامات انجامگرفته در این زمینه را لطفا تشریح کنید.
سازمان تأمین اجتماعی با توجه به تصمیم دولت معتقد است که تمام رانندگان حملونقل جادهای را تحت پوشش قرار داده است و اگر استثنایی وجود دارد حتماً دلیلی دارد که لازم است برطرف شود. اصل بر تعهدی است که اکنون وجود دارد. به من اطلاع دادهاند که از حدود ۹۰۰ هزار نفر راننده حملونقل جادهای و درونشهری، سازمان تأمین اجتماعی بیش از ۸۰۰ هزار نفر را تحت پوشش قرار داده است و باقی رانندگان هم در حال تشکیل پرونده و سیر مراحل قانونی هستند.( در مورد رفع مشکلات بیمه تکمیلی رانندگان کامیون بخوانید )
اکنون رانندگان اعتراض دارند که نسبت به اجرای تن-کیلومتر تعلل صورت گرفته است و باید زودتر از اینها با حذف کرایه توافقی، محاسبه کالا بر اساس تن-کیلومتر در سیستم حملونقل ایران اجرایی میشد؛ دراینباره چه پاسخی دارید؟
بحث تعرفه و مدل محاسبه کرایه بر اساس تن-کیلومتر درخواست دیگر رانندگان است که خوشبختانه به تصویب شورای عالی ترابری رسید و بهزودی ابلاغ خواهد شد.
زمان اجرا را میتوانید اعلام کنید؟
تاریخ اجرای آن قید شده است و فکر میکنم بهزودی به مرحله اجرا برسد؛ اما نکته مهم دیگر بحث رابطه شرکتها با رانندگان و خود شرکتهایی که ناوگان حملونقلی دارند، است. شرکتهایی که ناوگان دارند تقریباً بدون مشکل کار انجام میدهند. مشکل ما شرکتهایی است که ناوگان ندارند و در نابهسامانیها تأثیرگذار بودند که سازمان راهداری وظیفه دارد جداگانه موضوع هرکدام را رسیدگی کند و نتیجه را ابلاغ کند. مشکل بعدی که ریشه در افزایش نرخ ارز دارد افزایش قیمت لاستیک و قطعات یدکی است.
این مشکل فقط مربوط به افزایش نرخ ارز است؟ انجمنها و تشکلهای حملونقلی عدم هماهنگی بین سازمان راهداری و وزارت صمت را دلیل اصلی نابهسامانی در توزیع و افزایش قیمت لاستیک میدانند.
ببینید با هماهنگیهای انجامشده دلار ۴۲۰۰ تومانی برای واردات لاستیک اختصاص یافته است. اکنون مرغوبترین لاستیک به قیمت ۲۰۰ دلار محاسبه میشود که معادل ۸۴۰ هزار تومان میشود و اصلاً دلیلی ندارد که لاستیک ۳ میلیونی به فروش برسد.
پس معتقد هستید که لاستیک باید با نرخ مصوب ۸۴۰ هزارتومان به دست رانندگان برسد؟
منظورم این است که دولت دلار ۴۲۰۰ تومانی را برای لاستیک اختصاص داده است و قبلاً دولت فقط به بخش مشخصی اجازه واردات لاستیک را میداد ولی اکنون همه مجاز به واردات لاستیک هستند و هرکسی لاستیک وارد کند و مشخصات بار را ارائه دهد و گمرک تأیید کند ارز مصرفی را به نرخ ۴۲۰۰ تومانی دریافت خواهد کرد بنابراین مشکل کمبود لاستیک در بازار حل میشود. اکنون رکودی که بر سر تلاطم ارز اتفاق افتاده است خلائی را ایجاد کرده و مانع توزیع لاستیک شده است.ما شاهد عرضه لاستیکهای متوقف در بنادر به دستور معاون اول ریاست جمهوری هم بودیم که در آرامشدن فضا تأثیرگذار بود. ضمن اینکه در این میان ما درخواست داریم تشکلها و انجمنها ظرفیت تدارکاتی ایجاد کنند و لجستیک را خودشان انجام دهند و ما در مقابل ارز مصرفی را در اختیار آنها قرار میدهیم. این هماهنگیها و تمهیدات رویهمرفته موجب میشود ناوگان حملونقل جادهای بهتناسب برسد.
برای بازگشت تعادل بین عرضه و تقاضا در بخش بار چه برنامهای دارید؟
متأسفانه بین میزان کامیونی که وجود دارد و بار رابطه برابری وجود ندارد. در برخی استانها این تناسب وجود ندارد و بار کمتر از تعداد کامیون هست و در برخی استانها برعکس است. ما به دنبال متناسبسازی میزان بار و ناوگان هستیم که راهحل این است که ناوگان ما تحت کنترل شرکتهای قدرتمندی باشد که این شرکتها وضعیت بازار را مانیتور کنند. پیشرفت در عرصه حملونقل در هیچ کشوری بهصورت فردی نبوده است. الآن متوسط پیمایش کامیونهای ما ۶۰ هزار کیلومتر در سال است درصورتیکه در جهان و حتی کشورهای همسایه این رقم به ۱۳۰ هزار کیلومتر میرسد.ما میتوانیم از ناوگان خود بیشتر استفاده کنیم. دلیل این اندازه از تفاوت این است که راننده خسته است و نمیتواند مسیرهای طولانی را برود و به همین دلیل پیمایش کاهش مییابد.
اما وقتی این امر تحت نظر شرکت قرار بگیرد رانندگان در ساعتهای مجاز بار را جابهجا میکنند و راننده دیگری کامیون را تحویل میگیرد و این موجب میشود راندمان ناوگان افزایش یاید. بر این اساس معتقد هستیم باید این سیستم ساختاری را ساماندهی کنیم. توافق شده است در جلساتی که با کمیته مشترک خواهیم داشت برای ساماندهی نظام حملونقل جادهای با تشریکمساعی و با هماهنگی تصمیمگیری کنیم تا این ساختارسازیها اتفاق افتد و ظرفیت حملونقل جادهای با رایزنیای که برای توسعه حملونقل و ترانزیت داریم افزایش یابد تا قدرت جابهجایی بار را از جغرافیای خود خارج کنیم تا معیشت برای رانندگان بهتر شد. شخصاً از زحمات همه تشکر میکنم و قدردان زحمات رانندگان حملونقل جادهای نیز هستم.
منبع: تین نیوز